เมื่อตัวเลือกกลายเป็นทรัพย์สินที่มีค่าที่สุด

กระดานถูกจัดวาง

ฉันไม่คาดคิดเมื่อมาถึงแฟแนติกส์ เฟสต์—凌晨2 โมง ท้องฟ้าบรูกลินสว่างสะท้อนเบื้องหลังฉัน แสงเนออนกระพริบเหนือโต๊ะว่างเปล่า แต่นั่นเขาคือ: วิกเตอร์ วิมบายา อดีตผู้ถูกดราฟต์ ตอนนี้? อารักษ์แห่งหมากรุกกลางสายตาของแฟนๆ100 คน ไม่มีไมค์ ไม่มีลายเซ็น แค่ทหารบนโต๊ะไม้เมเปิลและเสียงเงียบ

เงินเดือนขั้นจำกัดไม่ใช่เงิน

พวกเขาบอกว่านบาเกี่ยวข้องกับสัญญาและข้อจำกัดเรื่องเงินเดือน แต่นี่? ส่วนลดอยู่ในดวงตาของเด็กที่รอหกชั่วโมงเพื่อเคลื่อนไหวเหมือนกำลังแลกกับอนาคต—ไม่ใช่เงินเดือน วิมบายายังพูดเรื่องจังหวะ—ไม่ใช่สถิติ พระเสนาของเขาเคลื่อนไหวเหมือนจังหวะรึมในช่วงเวลาพิเศษ

เพราะทำไมหมากรุก? เพราะตอนนี้?

นี่ไม่ใช่อุปมา มันคือพิธีกรรมที่แต่งกายเป็นข้อมูล: การเคลื่อนไหวแตละครั้ง = เอกอานหนึ่งน้อยลง + อารักษ์หนึ่งมากกว่ารายชื่อฤดูกาลที่แล้ว di ในอุตสาหกรรมสร้างจากอัลกอริตึมและอะดรีนาลิน โดยคุณจะวัดค่าได้อย่างไร?—not revenue—resonance.

การปฏิวัติเงียบๆ

ฉันเห็นผู้เล่นถูกปลดออกเพราะ “แพงเกินไป” แต่นี่? เราจ่ายด้วยความเงียบแทนเสียง—andชนะอยู่ดี

นายไม่ได้ชมบาสเก็ตบอลอีกแล้ว

cuณคิดว่านี่คือบริการสำหรับแฟน? พูดอะไรนะ git เป็นบริการ อารักษ์ The game changed when we stopped asking who got drafted… and started asking who got heard. Who moves when no one’s watching? That’s the next pick.

เวลานายเองแล้ว

d vote below: การปรับปรุงข้อจำกัดเรื่องเงินเดือน—or อารักษ์ตลาดเสรี?