เส้นทางที่สามของ Ace Bailey

กับดักความคิดแบบสองขั้วในการประเมินนักกีฬา

ทุกๆ ปีของการดราฟต์ NBA มักติดกับดักการคิดแบบลดทอน—นักบาสเกตบอลจะต้องเป็นดาวเด่นหรือล้มเหลวเท่านั้น Ace Bailey นักบาสเกตบอลจาก Rutgers ที่มีความเห็นแบ่งฝ่าย และถูกคาดการณ์ว่าจะถูกเลือกใน 5 อันดับแรกปี 2025 ตกอยู่ในกรอบคิดนี้ หลังจากวิเคราะห์ข้อมูล Synergy และดูเทปการแข่งขันของเขาในวิทยาลัยกว่า 300 ครั้ง ผมเสนอให้เราละทิ้งกรอบคิดเก่านี้ไป นี่คือเหตุผล

ความสามารถทางกายภาพ vs. ไอคิวบาสเกตบอล

ด้วยส่วนสูง 6’9” ปีกกว้าง 7’0” และกระโดดสูง 34.5 นิ้ว รูปร่างของ Bailey สะท้อน “ผู้เล่นแนวปีกสมัยใหม่” การบล็อกลูก (อัตรา 4.1%) และการดังก์ในเกม快攻 น่าจะได้ขึ้น SportsCenter แต่ถ้าดูวิธีเขาเล่นกับบอล จะเข้าใจว่าทำไมสเกาต์ถึงแบ่งฝ่าย—ประสิทธิภาพการยิง midrange แบบ pull-up ที่ 36.4% แย่จน DeMar DeRozan อาจต้องยิ้มแห้ง ความจริงคือ เขาไม่ใช่ Kobe Bryant หรือ Anthony Bennett

สถานการณ์ที่ 1: ผู้ทำคะแนนสูง

นึกถึง Brandon Ingram ในปี 2018—นักยิงที่ร่างบางแต่ต้องการโอกาสยิง 15+ ครั้งต่อเกมเพื่อสร้างผลกระทบ ประสิทธิภาพการยิง three-point แบบ catch-and-shoot ของ Bailey ที่ 38.7% บ่งบอกว่าเขาสามารถเล่นแบบไม่มีบอลได้ แต่แนวโน้มการเล่นเมื่อเลี้ยงบอลเข้าใต้แป้น (เพียง 3.4 ครั้งต่อเกม) ทำให้ศักยภาพในการสร้างเกมจำกัด ในระบบที่เหมาะสม—เช่นทีม Utah ที่ขาดแคลนผู้เล่น—เขาอาจทำคะแนนเฉลี่ย 18 PPG ในฐานะตัวเลือกรอง ขณะที่ยังมีปัญหาในด้าน防守 อาจไม่โดดเด่น แต่ก็ใช้ได้

สถานการณ์ที่ 2: เส้นทางแบบ Andrew Wiggins

นี่คือจุดที่น่าสนใจ ด้วยการพัฒนาที่มุ่งเน้น ความสามารถทางกายภาพของ Bailey อาจเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผู้เล่นแนวปีกระดับ elite แบบ 3-and-D—เหมือน Mikal Bridges ที่ตัวสูงกว่าแต่เท้ายากกว่า yet มีความสามารถในการกระโดดที่ดีกว่า พื้นฐาน防守ของเขา (อยู่ใน percentile ที่ 91 ใน isolation defense จากข้อมูล Synergy) ดีกว่าที่ประเมินไว้ จับคู่เขากับ point guard ที่มีความสร้างสรรค์อย่าง Tyrese Maxey ของ Philadelphia ทันทีที่คุณจะได้อาวุธสองด้าน

คำตัดสิน

ทีมที่จะดราฟต์ Bailey ต้องถามตัวเองหนึ่งคำถาม: เรายอมรับ Version A (ผู้ทำคะแนนสูง) ได้ไหมหาก Version B (นัก防守ชั้นเยี่ยม) ไม่เกิดขึ้น? โมเดลวิเคราะห์ของผมให้โอกาสเขา 43% ที่จะเป็น All-Star แต่มีโอกาส 68% ที่จะเป็นผู้เล่น rotation ได้—ห่างไกลจากผลลัพธ์สองขั้วที่หลายคนพูด บางครั้งทางกลางไม่ใช่เรื่องธรรมดา แต่คือความละเอียดอ่อน