กฎดิลลา: ข้อมูลบาสเกตบอลไม่ละเลยเสียงจริง

กฎดิลลาเป็นเรื่องจริง (แม้ว่าจะดูเหมือนเรื่องไร้สาระ)

ผมไม่ได้ตั้งใจเขียนเกี่ยวกับ榴莲เสือ แต่เมื่อน้องชายส่งลิงก์ Reddit เรื่อง ‘อย่าตอบใครก็ตามที่ไม่มี ID’ ผมหัวเราะ แล้วก็ร้องไห้ จากนั้นก็รันสคริปต์ Python

ในสนามเยาวเล็กทางตอนใต้ของชิคาโก ที่กลิ่นเหมือนป๊อปคอร์นเก่าและจิตสำนาญ เราไม่อภินาการสถิต—เราใช้มัน เอฟเฟกต์ของผู้เล่นวัดจากฝีมือ การจังหวะ และความเงียบระหว่างดวงตา

ข้อมูลไม่สนใจโปรไฟล์คุณ

ที่อยู่ IP ไม่ทำให้ใครเป็นผู้เชี่ยวชาญ มันทำให้เขาเป็นบอทที่เข้าถึงคอมเมนต์มากมายโดยปราศจากบริบท ใน NBA เงินพละการไม่ได้วัดจากจำนวนผู้ติดตาม—มันวัดจากการจับจังหวะและการเคลื่อนไหวแบบปิก-แอนด์-โรลด์

ผมเคยวิเคราะห์ฤดูกาลยาวของเด็กมัธยมกลางตะวันตกที่ไม่มี Twitter แต่ยังเล่นเกมแข่งขันโค้ชของเขาไม่สนใจแฮชแท็ก—he cares about footwork angles under pressure.

อัลกอริธึมที่อยู่เหนือเสียงเผ่าพันธุ์

กฎดิลลาไม่ใช่น้ำเสียง—แต่มันคือผลงานของการแปลความหมายทางวัฒนธรรม เมื่อคุณปลดเปลื้อเอกลักษณ์ออกจากบทสนทนากีฬาบาสเกตบอล จะพบบางอย่างจริง: ผู้เล่นเติบโตไม่ผ่านความไวรัล—แต่ผ่านการซ้อมซ้อมในโรงยิมตอนห้าโมงเช้า

ผมมาตรงเพื่ออธิบายศรัทธา—I’m here to model it.

คุณไม่จำเป็น ID เพื่อดูเกม

หากคุณสามารถอ่านแผนภาพการยิงได้ดีกว่าหน้าโปรไฟล์คุณ—คุณก็รู้แล้วมากกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งสำคัญจริงๆ

นี่ไม่ใช่วาง analytics เป็นวัฒนธรรมโซเชียลมีเดีย มันคือวัฒนาธรรมที่สวมรอย analytics