แฟรงค์ แลมพาร์ด ที่ 47: ตำนานข้อมูล

ตัวเลขไม่โกหก—แต่มันบอกไม่ครบเรื่อง

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่วิเคราะห์ฮีตแมพของแลมพาร์ดใน Tableau: 648 การลงสนาม, 211 เป้าหมาย, และ 106 เสื้อทีมประเทศอังกฤษ—บนกระดาษมันน่าทึ้ง—but ในห้องเก็บ? มันเงียบก่อนพายุ เขาไม่ได้วิ่งตามเกียรติ—he ออกแบบ มันขึ้นมา ฟุตบอลไม่ใช่เรื่องจังหวะหรือการร้องเพลง—มันคือปริมาณภายใต้แรงกดดัน อัตราการส่งบอลของเขา? สูงกว่านักเตะกลางคนส่วนใหญ่ การวิ่งออกนอกกรอบ? เป็นไปไม่ได้ทางสถิติ

ความเหนือกว่าของชายผู้เกลียวกแสง

ฉันโตมากับสองภาษา: เพลงโครแอตเซียตอนเย็น, การวิเคราะห์อังกฤษบนรถไฟไป LA พ่อสอนฉันว่า greatness มิตวัดจากถ้วยรางวัล—มันถูกปรับให้มั่นคง แลมพาร์ดไม่มอบานึกถึงสถิติ; เขา ปรับปรุง มัน ผลงานระยะยาวของเขา? อัลกอริธึมเงียบที่เขียนด้วยเหง sweat

เพราะเราเข้าใจผิดว่าสถิติคือจิตใจ

เราคิดว่า ‘ประตู’ เป็นจุดสุดท้าย—แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น—they เป็นเสียงสะท้อนของการตัดสินใจภายใต้แรงกดดัน เขาไม่ได้ออกมาเพื่อชื่อเสียง—he เกิดมาเพื่อการเปลี่ยนผ่านอย่างไร้แรงเสียง ในยุคแห่งแสงวาบระเบิด เขายเงียบ: no socials, no selfies—แค่อัลกอริธึม xG และฮีตแมพที่เผาไหม้อยู่โอลดแทรฟฟอร์ดเหมือนลายเซ็นความร้อน คุณสามารถคำนวณผลกระทบของเขา—but คุณเลียนแบบมันไม่ได้ นั่นแหละเหตุผลที่เขายังคงครอบครองฟุตบอล