บาร์เซโลนาเลิกพึ่งพาผู้เล่นยืม

การเปลี่ยนแปลงทางสถิติ ไม่ใช่ข่าวลือ

ผมใช้เวลาห้าปีถอดรหัสตรรกะการซื้อขายในพรีเมียร์ลีก—การเคลื่อนไหวของผู้เล่นไม่ได้ถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์หรือข่าวลือ แต่ด้วยตัวเลข เมื่อเดอะแอธเลติกรายงานว่าบาร์เซโลนาเลิกการยืม ผมไม่เห็นความตื่นตระหนก ผมเห็นแบบจำลองที่ปรับใหม่

ข้อมูลไม่มีทางโกห

ดูที่ตัวเลข: ในสามฤดูกาลที่ผ่านมา อัตราผู้เล่นที่ถูกส่งคืนเพิ่มเป็น 68% ส่วนการยืมออกลดลง 47% เพราะทีมวิเคราะห์ข้อมูลของพวกเขาให้คุณค่าระยะยาวเหนือแก้ไขระยะสั้น ผู้เล่นอย่างฟาติ กิโรน และเด Jong ไม่ได้ถูกปล่อยออก—พวกเขาถูกจัดประเภทใหม่ว่าเป็นสินทรัพย์หลัก

กลยุทธศาสตร์เหนืออารมณ์

นี่ไม่ใช่เรื่องความภักดี มันคือประสิทธิภาพทางเงินทุน เมื่อคุณเห็น ‘Ekram-Garcia’ หรือ ‘Liang-Le’ ในเอกสาร คุณกำลังมองหาเส้นโค้ง ROI จากกระดานกลยุทธศาสตร์ที่ผมสร้างไว้เมื่อสัปดาห์ก่อน การออกแบบเก่าเช่าผู้เล่นเพื่อเติมช่องว่าง; การออกแบบใหม่วางแผนอย่างควบคุมเพื่อสร้างความลึก

เหตุผลเงียบของวงจรสัญญา

ผู้นำบาร์เซโลนาไม่เจรจาการโอน—they optimize them. การออกจากของผู้เล่นแต่ละคนตอนนี้ถูกกำหนดตามเกณฑับประสิทธิภาพและพลังงานทางอาชีพ—ไม่ใช่อารมณ์หรือสมมติฐานของแฟนบอล

ผลลัพธ์? สโมงที่บางเบาลง เครื่องยืมน้อยลง และความเสถาวรมากขึ้น ผมไม่จำเป็นคนชอบให้งานแบบนี้ทำงาน—I just need it to work.